In september 2019 vond SPECO Outdoration plaats. Hoe kijk ik terug op deze week vol activiteiten en leermomenten? Dat verschilt enorm per dag en daarom kies ik ervoor om per dag mijn bevindingen te noteren.

Allereerst de maandag. We deden hier diverse opdrachten in groepsverband, met daarna een uitgebreide reflectie met de begeleider vanuit PBN. De opdrachten en reflecties daarop vond ik wel boeiend, al had de reflectie in sommige gevallen wel wat korter gemogen. Het kantelpunt kwam echter ’s avonds. Bij de kampvuurmeeting werd er opnieuw gereflecteerd, dit keer middels groene en rode briefjes. Ik kreeg van acht van de negen groepsleden een rood briefje, waarbij de algemene tendens was dat ik ‘te stil’ was en ik ‘meer van mezelf mocht laten horen’. Daar was ik best wel van onder de indruk. Ik vond het zelf best een prima dag, maar mijn groepsleden dachten er anders over (in ieder geval over mijn gedrag). Het is dan best wel een klap als je zo publiekelijk te horen krijgt hoe anderen over jou denken. Dat neemt niet weg dat er een kern van waarheid in zit, als een dergelijke mening zo massaal wordt gedeeld. Ik merkte later op de avond ook aan mezelf dat ik best wel onder de indruk was van wat er eerder was gebeurd.

De dinsdag kregen we andere groepen. In deze groep zaten een aantal klasgenoten die ook op maandag bij mij in het groepje zaten. Ik vond de dinsdag de leukste dag van allemaal, ik denk ook dat dat te maken had met de groepssamenstelling. We gingen hier echt als groep te werk en we konden zelf kiezen wat we die dag gingen doen bij de businessgame. Ik was echter ook benieuwd naar de feedback die ik ’s avonds mogelijk zou ontvangen, omdat ik bang was voor een herhaling van de maandag. Uiteindelijk bleek dit nergens voor nodig. Bij de kampvuurmeeting op dinsdag kreeg ik van diverse personen die op maandag bij mij in het groepje zaten positieve feedback over de manier waarop ik met de kritiek van een dag eerder was omgegaan. Dat was voor mij persoonlijk erg waardevol en ik merkte dat ik hier ook echt een boost van kreeg.

De woensdag en de donderdag stonden in het teken van bivak, iets minder in het teken van reflecties. Ik vond deze twee dagen goed, omdat ik mijn klasgenoten vrijwel allemaal heb leren kennen. In zo’n omgeving is dat toch anders dan wanneer je een verplicht voorstelrondje doet in de klas. Je kon met iedereen even een praatje maken en wat meer over hem of haar te weten komen. Dat vond ik top.

Op de laatste dag van de outdoration hebben we nog wat kleine games gedaan. We sloten af met het invullen van de bevindingen in het specompas. Dat was erg belangrijk, want op basis van die bevindingen worden de groepjes samengesteld. Ik heb aangegeven dat ik liever niet in een groepje zit met mensen die nogal aanwezig zijn. Ik heb dit opgeschreven omdat ik dan voor mijn eigen gevoel minder tot mijn recht kom dan wanneer ik bij mensen in een groepje zit waarbij het wat rustiger is. De bevestiging hiervan kreeg ik tijdens outdoration. Op de maandag zat ik in een vrij aanwezig groepje, met mensen die ik ook nog eens niet kende. Dan vind ik het lastig om mezelf daar neer te zetten. Dinsdag had ik een wat rustiger groepje en daarmee kon ik ook wat beter uit de voeten. Dat bleek niet enkel uit mijn eigen gevoel, maar dus ook uit de feedback die ik van mijn overige groepsleden kreeg.